DEREBAHÇELİ/ALİ KAYIKÇI

                 “Üstâd Kadir Mısıroğlu Ağabey”i Anarken

       “RAMAZÂN”LA GİTTİ, “KÂDİR”LE GELDİ                     RESİM: KADİR MISIROĞLU

*“Allah, o canları öldükleri zaman, ölmeyenleri de uyuduklarında alır. Sonra haklarında ölüm hükmü verdiklerini alıkor, diğerlerini de takdir edilmiş bir süreye kadar salıverir. Şüphesiz ki bunda düşünecek (…) için nice âyetler, ibretler vardır.” (Kur’an-ı Kerîm; Zümer Sûresi, âyet 42’den)

* “Azrail’in ‘Naziat’ ve ‘Naşitat’ diye anılan yardımcıları ve elemanları vardır. Allahü Teâlâ şöyle buyurmaktadır: ‘Andolsun Naziat’a, ruhları şiddetle çekip çıkaranlara; andolsun Naşitat’a, ruhları kolaylıkla alanlara.”,  “Resûlallah (sav) buyurmuş ki: ‘Mümin ölüm döşeğinde iken melekler bembeyaz yüzleri ve beyaz giysiler içerisinde ona gelirler: Ey tertemiz olan ruh, haydi rahata, huzura, sana karşı gazapta bulunmayan Rabbe, Cennete gidelim derler. Bunun üzerine ruh da tıpkı sucunun su kabından suyun damlaması hâli gibi akar çıkar.”  (Prof. Dr. Ali Muhammed Sallabi-İslâm İnanç Esaslar; Ravza Yy. İst. 2017, s. 184-185)  

aygıdeğer Okuyucularımız!..

“Peygamberimiz Efendimiz” (sallallahü aleyhi ve sellem) bir başka hadîs-i şerîflerinde de, “Uyku, ölümün kardeşidir” buyurmuşlardır.

Âyet-i kerîmeden;  her insanın uyku hâlinde ölüme bir adım daha yaklaştığı, Resûlallah’ın sözünden ise bu yaklaşmanın “ölümün kardeşliği” şeklinde olduğu anlaşılıyor…

Demek ki hepimiz, her gece uyku saatlerinde bir “ölüm kardeşliği”, ardından da birkaç aydan beridir bir de “Kovit-19” korona tehdidi yaşıyoruz.

Bu “ölüm kardeşliği” ve “ölüm tehditleri” arasında bir de yakın günlerde ölen sevdiklerimizin, konu-komşu ve arkadaşlarımızın üzüntüsünü/kederini yaşıyoruz. Daha uzak tarihlerde ölenleri de hâtırlıyor ve dahi sevgimiz, saygımız nisbetinde yâd eyliyor, anıyoruz.

İşte bu yâd edip hayırla andıklarımızdan birisi de “Üstâd Târihçi ve Yazar Kadir Mısıroğlu” Ağabeyimizdir ki, geçen yıl böyle bir “Ramazân” ayında aramızdan ayrıldı. Ardından, O’nun için kaleme aldığımız bir şiirimizde hislerimizi dile getirmiş ve şunları söylemiştik: (O’na ve bilcümle şehîdlerimiz ile ölmüşlerimize gânî gânî rahmetler diliyor ve cümlesinin mekânlarının Cennet olmasını Rabbimizden niyâz eyliyoruz.)          

                        = = = * = = =

“Ramazân”la gitti, “Kâdir”le geldi;

“O” bir “Güzel Adam”, tam bir “Osmanlı”;

“Kemalist”e vurdu, “Lozan”ı çeldi!..

“Dînî Bütün” idi, “mânen” güzeldi;

“Tarikat Ehli”ydi, kavi “imânlı!..”

“Ramazân”la gitti, “Kâdir”le geldi;

“Osmanlı”ya “Sebil”, “rahmetçe” seldi;

“Çengel…”den “Çamlıca”, daha yükseldi!..

“Kadir Mısıroğlu”, bir “Delikanlı”;

“Düzmece Tarih”e, “Dur!..” diyen eldi!..

“1 Ramazân” günü, “İlk Seher” vakti;

“86 sene”, dünyâya baktı;

“5 Düzine Kitap”, “miras” bıraktı!..

“Osmanlı Sevgisi”, dupduru-canlı;

“Hüseyin Hilmi”ye, sanma ıraktı!..

“Çamlıca Camii”, bağrına bastı;

“11 yıllık gurbet”, “berat”lar astı;

“İrfan Özaydınlı”: “Dîneydi” kastı!..

“Eskişehir” var ya, “kasap”tan kanlı;

“Akça’bat Uşağı”, gerçek “elmas”tı!..

“12 Eylül”de, tam “30 Dava”;

“Davalıklar” “O”na, attılar hava;

Sevdi O’nu “Resûl”, “Mahmûd-Mustafa!..”

“Türk-İslâm Târihi”, “Destan-Destanlı”;

Kâhı “Merve” oldu, bâzen de “Safâ!..”

“Ramazân”la gitti, “Kâdir”le geldi;

“Osmanlı”ya “Sebil”, “rahmetçe” seldi;

“Dînî Bütün” idi, “ehlen” güzeldi!..

 “Kadir Mısıroğlu”, bir “Delikanlı”;

“KAYIKÇ’Ali” sana, tutan bir eldi!..