DEREBAHÇELİ/ALİ KAYIKÇI

                                                     NE “GÜZEL İNSANLAR” VAR, ŞU “HAYATIM ROMAN”DA!..

aygıdeğer Okuyucularımız!..

Bilindiği üzere;  “Türk Basın-Yayın Tarihi”nin gülen yüzü ve “Huzur Veren Gazetesi Türkiye”nin, “ailece en çok okunan sayfası” olan “Bizim Sayfa”nın alt köşesinde bir de “Hayatım Roman” sütunları var ki burada, bâzen insanı oldukça hüzünlendiren hadiselerin yanında, kimi zaman da “sevinç gözyaşları” döktüren olaylar anlatılmakta ve okuyucuları farklı iklimlere taşımaktadır.

Böylesi hikâyelerden biri de 25 Temmuz 2022 Pazartesi günü “Senin Bu Lojmanda Ne İşin Var?” başlığı altında başlayan ve 29 Temmuz Cuma günü sona eren, çeyrek asır önce Akhisar/Manisa’daki “Türkiye Gazetesi Dağıtıcısı Orhan Yavuz Ejder”in naklettiği bir “abonelik hikâyesi”dir ki, gelişmesi ve sonuçları bakımından pekçok okuyucu gibi bizi de oldukça etkilemiş ve aşağıda okuyacağınız mısraların yazılmasına sebebiyet vermiştir…

Diyoruz ve dahi bu şiirimizle de Sizleri başbaşa bırakalım istiyoruz. Kalbî sevgi ve saygılarımızla…

= = = (***) = = =

“Ünal Bolat” bi başka,  “Hayatım Roman” başka;

Ne “güzel insanlar” var, “örnek/seçkin hayâtlar!..”

“Ebedî Saâdet”e, “gönüller geliş aşka”;

“Dakika: Kıymet bulur”, “nûr”lanır o “saâtlar!..”

“Türkiye” bir “ceride”, “kökleri” çok “geride”;

“Asr-ı Saâdet” O’nda, “ödülü: İleride”;

“Hayatım Roman” başka, “hikâyeler: Seride”;

Ve “En güzel şiirler: Peygamber-î naatlar!..”

Ünal Bolat” bi başka,  “Hayatım Roman” ile;

“7/Yedi-70/yetmiş” okunur, “huzurlu her maile”;

Ne “sevinçler-kederler”, dillenir nice “çile”;

Bâzen de kayda geçer, “ibretlik kabahatlar!..”

“Hayatım Roman” ayna, “yakın/uzak olaylar”;

“Dillenir” dünkü “mâzî”, geçmiş “yıllar” ve “aylar”;

“Gönlü kırık insanlar”, “ailedeki faylar”;

Bir de “bakmışsınız ki”, “bağlanmış yeni hatlar!..”

“Türkiye: Örnek yayın”, “cihâd” kaçtır bi “sayın”;

“Nakdî cihâd” parayla, “kaç liralık var payın?”;

“Abone/Hediye et, kıymet bulsun bu ayın”;

“Sevâbına sevâb kat, Rabbim 1’e 10 katlar!..”

KAYIKÇ’Ali yaz-duyur, sanma “Kirâmen” uyur;

Bir “hayır/abone” yap, belki “günâhını yur”;

“Bire yediyüz sevâb”, var mı böyle hiçbir “kur?!..”

“Sevâbına sevâb kat, Rabbim 1’e 10 katlar”;

Ne “güzel insanlar” var, “örnek/seçkin hayâtlar!..”