DEREBAHÇELİ/ALİ KAYIKÇI
“İMAMOĞLU”, “HEYKEL” İSTER “NÂZIM”A!..
(“Malûmlara” mizahî bir “Taşlama”):
| S |
aygıdeğer Okuyucularımız!..
“Diriliş Postası Gazetesi”nin 9 Nisan 2022 günü 1’inci ve 8’inci sayfadan verdiği bir haberde; İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu tarafından “İstanbul Senin, Yeşil Alanlarda Sanat Yapıtları Tasarımı Yarışması” düzenlenmesi ile ilgili “7 Heykel Yapımı” hakkında açıklamada bulunulduğu belirtilmekte ve “Gülhane” ile “Sirkeci” parklarına konacak bu heykellerin “İstanbul’un olduğu kadar ülkemizin ortak kültürel hafızasında iz bırakmış kişiler” arasında “Nazım Hikmet”e de yer verilmektedir.
Bu satırları okuyunca, “Beni Stalin yarattı” diyen ve o melûn-kanlı diktatörün ülkesinde 1963 yılında “çavlağı çektiği” güne kadar “rezilâne bir hayât yaşayan” bu mahût kişi hakkında, önce rahmetli “Ahmet Kabaklı” Hocanın meşhûr “Türk Edebiyatı/3; İstanbul-1978)” isimli eserinin 569’uncu sayfasında yazdıkları hatırımıza geliverdi:
“28 Kânunusani” başlıklı şiirinde “Trabzon’dan bir motor açılıyor/Sa-hil-de ka-la-ba-lık/Motoru taşlıyorlar/Son perdeye başlıyorlar/Burjuva Kemal’in omuzuna binmiş/Kemal kumandanın kordonuna/Kumandan kâhyanın cebine inmiş/Kâhya, adamlarının donuna/Uluyorlar/-Hav.. hav.. hak… tu” şeklinde başlayan mısralar (daha doğrusu “havlamalar”) ile salyalarını akıtan bu “Vatan Haini/Kızıl Komünist/Kâfir” ve “Kaçkın Nâzım” hakkında bu eserde, “Düşmanıyım asaletin kelimelerde bile” dediği belirtilmektedir. Dedesi vaktiyle Türkiye’ye göçmüş bir Polonya Yahudi’si olan ve yurdumuzda iken seçtiği “Ran” soyadını değiştirerek kaçtığı Rusya’da yazdığı şiirlerinde “Bozeçki/Verzenski” soyadını kullanan bu “Uşak” fikirli adam hakkında “Türkiye Gazetesi Köşe Yazarı Üstâd Şâir ve Fikir Adamı Sn Yavuz Bülent Bâkiler”in tekrarladıkları bâzı gerçekler var ki (Bkz: 19-20, 25 Ocak ve 2 Şubat 2009 günlü makâleleri) aklımıza üşüşüverdi.
Ve bir kere daha görüp anladık ki; bir kısım “sosyalizm” yalanlarına kanıp öğrencilerini zehirleyen “öğretmen” bozuntuları gibi bâzı kalem erbabı ve idareci zevat tarafından âdeta göklere çıkartılan “Nâzım Hikmet Ran” efendi hayranları “ahmaklıklarına doymadan” şu yalancı dünyâdan göçüp gidecekler de haberleri yok…
“Ahmaklıklarına doymadan” diyoruz; bunu dura-dura, düşüne-düşüne ve üstüne basa-basa yazıp söylüyoruz. Çünkü; bu aldanmış/aldatılmış kişiler, “örtülü sosyalizm/komünizm” hayâlleri üzerine kurdukları “ekonomik-sosyal ve siyasî bir yapı özlemi” yüzünden, malûm yazarlar dışında başkalarını okumaz, bilinen bâzı fikir adamları dışında kişileri dinlemezler ve maalesef, doğruları da bir türlü görmez/göremezler… Ve de ömür tüketip giderler de hakîkatların neler olduğunu bilmeden terk-i dünyâ eylerler…
Diyoruz ve bu his ve düşünceler ile kaleme aldığımız aşağıdaki mısralarımız ile Siz Saygıdeğer Okuyucularımızı başbaşa bırakıyoruz… Kalbî sevgi ve saygılarımızla…
= = = ( – 1 – ) = = =
“Nâzım!.. Nâzım!..” diyen ahmak/“Hikmet” O’nun neresinde?..
“İhanet” ve “sahtekâr”lık/“Memed” diyen o sesinde…
“Ahmet Emin” ve “Menderes”/O’na kol-kanat gerdiler…
Affı için onca uğraş/Onca gayret gösterdiler…
“50 Affı” yaramadı/“Zehir-zıkkım” şiir yazdı;
“Stalinci” oldu çıktı/Günden-güne, daha azdı…
“Nâzım” iken O “Ran”laştı/“Moskova”ya “pir” yaklaştı.
“Varşova”da “Münevver”e/Heykel oldu, “taş-taşlaştı…
Oku “Sertel” kitabını/Neden “ahmak” iyi anla!..
“…Hikmet’in Son Yılları”nı/Değerlendir vicdânınla…
“Ortak mülk”ten “ortak karı”/“Sovyet oğlu”, olmak n’eymiş?
“2 erkek”, yok hiç “âr”ı/“Yarım günlük sevişme”ymiş…
“Nâzım!.. Nâzım!..” diyen ahmak/“Stalin yaratan” mı ki?..
“Beni O yarattı” diyor/“Canî” haşâ, “Yezdan” mı ki?..
“Nâzım!.. Nâzım!..” diyen ahmak/“Peyami”yi bul da oku!..
“Yavuz Bülent” hep yazıyor/Bir nasîhat al da oku!..
“Kabaklı”nın eserleri/“Akl”ın açar, “göz”ün açar;
“Sol kalemler”, çarpık-çurpuk/“Doğru söz”den, daim kaçar…
KAYIKÇ’Ali kıl nasîhat/Nasipliler bir şey alır;
“At gözlüğü” takmış insan/Yol düz olsa”bile kalır
= = = (- 2 – ) = = =
Ardı sıra koşan var, “şiir”ine tapanlar;
“Fikrini yaymak” için, canına-can katanlar;
“Komünizm” yasak iken, “Sosyalizm”e sapanlar!..
“Toplumcu Şâir” diye, “KGB”den beslendi;
“Ran” desem “şıp” diye, çokları hemen anlar!..
“Lenin”, “Mao” övgüsü, “Fidel Castro” hayranı;
Hep O’nun çömezidir, “Guevara” imânı;
“Demir alıp kaçanın”, “Moskova”dır limanı!..
“Toplumcu Şâir” diye, “KGB”den beslendi;
“Hacı-Hoca” düşmanı, sevmezdi hiç “imâmı!..”
“İşçi-patron” ve “ağa”, “jandarma-köylü” dilde;
“Ordu-polis-vatandaş”, “çerez”dir hep zembilde;
“Köylü” köyde “maraba”, “işçi” ezikmiş ilde!..
“Toplumcu Şâir” diye, “KGB”den beslendi;
“Karakol” ve “mahkeme”, “sabıka” var sicilde!..
“Asalet Düşman”ıydı, bir “kelime” etmezdi;
“Burjuva” der, “faşist” der; zerre “millî” ekmezdi;
“Vatan Kaçkını” idi, hiç “hasretlik” çekmezdi!..
“Toplumcu Şâir” diye, “KGB”den beslendi;
Oğluna “Memet” derdi, (h) harfini çekmezdi!..
“Muhammed”, “Mehmet” ismi; “Mason”a “ağır” gelir;
“İsmet”i de hiç sevmez, ona da “Sağır” gelir;
“Dayı Kızı” “Lehli”ymiş, sonradan “kahır” gelir!..
“Toplumcu Şâir” diye, “KGB”den beslendi;
“Stalin” ilâhıymış, “Kırımlı” “nahır” gelir!..
= = = ( – 3 – ) = = =
“Kula Kul” olan “Gâvur”, bununla da kalmamış;
“Moskova”da evlenmiş, “karıyı ortak” almış;
O’nu “adam” sayanlar, “ahmaktan da ahmak”mış!..
Ne büyük bir “Gâvur”muş, paylaş-paylaş bitmiyor;
“Şiiri Volga” olmuş, “kazuratı” gitmiyor!..
“Kula Kul” olan “Gâvur”, “Cahîm’e hamal” olmuş;
Onlar… yüzler taşımış, “Şeytânla hemhâl” olmuş;
“Atatürk”e saldırmış: “Burjuva Kemal” olmuş!..
Ne büyük bir “Gâvur”muş, paylaş-paylaş bitmiyor;
Şiiri bir “Dinyeper”, “kazuratı” gitmiyor!..
“Kula Kul” olan “Gâvur”, kalemle “imân” çalmış;
“Karıyı ortak” almış, eskiyi “boşa” salmış;
“Türkçe söylemiş” ammâ, “Türk’e bakan bir mal”mış!..
Ne büyük bir “Gâvur”muş, paylaş-paylaş bitmiyor;
Şiiri bir “Dinyester”, “kazuratı” gitmiyor!..
KAYIKÇ’Ali yaz-söyle, “İmamoğlu” da duysun;
“İstanbul Halkı” duysun, “titresin” hatta buysun;
“Nâzım! Nâzım!” diyenin, “ateş” dolar kuyusun!..
Ne büyük bir “Gâvur”muş, paylaş-paylaş bitmiyor;
Külü “Engürü”dedir, neden “Ganj”a gitmiyor?..(*)
= = = ( – 4 – ) = = =
“İmamoğlu” “heykel” ister “Nâzım”a;
Bunları da “kitâbe”ye yazıver!..
Ol “Ustalar”, “kızıl” katsın kazıma;
“Boynuz” takmış, bunlara da kızıver!..
“İmamoğlu”, “Komünist’e payanda”…
…Olmak ister, var mı yeri “îmânda?”;
“İstanbullu”, mânen çokça ziyânda;
Büyük “sorun”, ilk seçimde çözüver!..
“Tövbe ayı”, bu “Ramazân” fırsattır;
“İyilikler-kötülükler” katkattır;
“İmamoğlu/Heykel Nâzım” berbattır;
İkisine, derin “mezar” kazıver!..
“İstanbul’un Hafızası” bu mudur?
“Stalinci Kafalar” var mendebur;
“Habîset”tir, “necâset”tir, sanki “ur”;
Sevgi dünyân, ayağınla eziver!..
KAYIKÇ’Ali, bunlar “ibret” âleme;
“Yaz!..” deyince, “hiciv” düştü kaleme;
Onca “ümit”, döndü birden eleme;
“6 Ok”tur, tehlikeyi seziver!..
—————————————————–
(*): Fazla bilgi için bkz: “YUH OLSUN!.. YUHLAR OLSUN!.. BİNLERCE KEZ YAZIKLAR!..” başlıklı makâlemiz: www.bizimsamsun.net- 18/19.09.2021; www.samsunmegahaber.com- 18/19.09.2021 ve “NÂZIM!.. NÂZIM!..” DİYEN GÂFİL, “HUBB-I FİLLÂH” DUYMADIN MI?.. adını taşıyan köşe yazımız: “Yazdı-Yazdım/3 (Edebî Eserlere Münekkit Gözüyle Cevaplar)-Ali Kayıkçı; İstanbul 2021, sy: 55-59”