DEREBAHÇELİ/ALİ KAYIKÇI BİR “MİLLET SEVDÂLISI”, “SEVGİ ADAMI” GİTTİ!..* “Adnan Menderes; sevimli, kibâr, nâzik, terbiyeli, İstanbul şivesiyle çok güzel ve doğru Türkçe konuşabilen, geniş kitlelere kolaylıkla erişebilen bir liderdi. Milleti sevgiyle kucaklayıp, onunla kaynaştı. Milletle âdeta tek vücut hâline gelebildi. Millet bu sevginin samimi olduğunu, riyâ olmadığını derhâl teşhis etti. Üstün hitâbet sahibi, daima güler yüzlü, vatansever, üzerinde yaşadığı topraklara canı ve kanıyla bağlı, bu özelliklerini milletine hissettirebilen, vatanın tek gerçek sâhibinin millet olduğuna inanmış, milliyetçi, iç âleminde samimî, dindar bir devlet adamı ve politikacı idi…” (Yılmaz Öztuna-Türk Tarihinden Portreler; sy. 315) aygıdeğer Okuyucularımız!..Başta “
NFK/Necip Fâzıl Kısakürek”, “Osman Yüksel Serdengeçti”, “
Ârif Nihat Asya” ve “
Yavuz Bülent Bâkiler” gibi söz ve kalem ustalarının yanında (yukarıda “
serlevha” hâlinde sunduğumuz, örnek “
Tarihçi Yılmaz Öztuna” gibi) binlerce gazeteci-yazarın dile getirdiği, “
Anadolu İnsanı”nın gönülden severek âdeta “
âşık” olduğu “
Rahmetli Menderes” için; elbette ki en az onlar kadar O’nu seven, ancak aynı zamanda “
veli-i nîmeti” de olduğu için O’na “
Yassıada” safhasında daha fazla “muîn/yardımcı” olamadığı için kendisini için için yiyip bitiren bir hemşehrimiz de
“A. Tevfik İleri”dir. “
İleri”, “
Menderes”in 17 Eylül 1961 günü “
idâm” edilmesinin ardından,
O’nun hasretine ancak 105 gün dayanır ve kalbi 31 Aralık 1961 günü ebediyen susar…Hem “
Onları can-ı gönülden sevenler kervanına katılmak” ve hem de “
sevenlerin sevgilerini paylaşmak” için biz de mısra-mısra his ve düşüncelerimizi dillendirelim istedik. Ortaya, Siz Saygıdeğer Okuyucularımızın severek okuyacağınızı ümit ettiğimiz aşağıdaki mısralar çıktı. İlk iki bölümü “
Samsunlu Şâirler ve Yazarlar Ansiklopedisi/9 (Dörtyüz 55 İsim’e Doğru)-Ali Kayıkçı”; (Samsun, Ağustos 2018) adlı eserimizin 714-721’inci sayfalarında da yayınlanmış bulunan bu destan-şiirimizle Sizleri başbaşa bırakıyor ve bilvesile idrâk ettiğimiz “
Muharrem” ayı içerisinde rahmet-i Rahmân’a kavuşmuş, başta “
Kerbelâ Şehîdleri” olmak üzere bütün şehîdlerimizi de rahmetle anıyoruz... Mekânları Cennet-i alâ olsun, Rabbimiz şefaatlerine nail eylesin, diyoruz…Kalbî sevgi ve saygılarımızla…
= = = ( 1 ) = = = “105 gün” ağladın, ancak dayandın;“Zeybeğe” hasretle, titredi kalbin!..“17 Eylül”de, nasıl uyandın? “Acı-hüzün-keder”, zilyedi kalbin; “Menderes” vurdukça, “Menderes” andın!.. “400 Vekil” ile “Yassıada”da;“Millet” hüzün içti, eller duâda;“Hizaya gel!” dediler, son içtimâda!.. “Acı-hüzün-keder”, zilyedi kalbin; “Zâlimin hasmıdır”, elbette Hüdâ!.. Komşu-komşusuna, koşar tıknefes: “Derinden derine duyulur bir ses;Nerdesin-nerdesin, Adnan Menderes?!..” “Acı-hüzün-keder”, zilyedi kalbin; O sabah ağlıyor, yürekten herkes!.. “Zeytin dalları da, boynunu bükmüş;Bozulmuş bağları, yaprağın dökmüş”;“Anadolu” sanki, “Marin”ce çökmüş!.. “Acı-hüzün-keder”, zilyedi kalbin; Her bir dertten bu dert, daha büyükmüş!.. = = = ( 2 ) = = = “Altun”un kıymetin, “Sarraflar” bilir; “Demir Tüccarı”yız, “affeyle” bizi!.. “Egesel” deyince, “Millet” irkilir; “Başol” ile başlar, ince bir sızı; “Darağacı” göze, gelir-dikilir!.. “Cemal Gürsel”lidir, bu “Zulmün Devri”;“Kanun-manun” dendi, kararlar fevri;“Hâkim”in, “Savcı”nın, “adalet” cevri!.. “Başol” ile başlar, ince bir sızı; “Kıratların” dahi, dönmüştür nevri!.. “Menderes-Polatkan”, “Fatin Rüştü” var;“3’ü” için oldu, zorlama karar;“İdâm” dendi o gün, siyasi zarar!.. “Başol” ile başlar, ince bir sızı; “CHP” “…40’ları”, yeniden arar!.. “Tek Adam-6 Ok”, “Halkevi” tiran;“Köylü” fakir-yoksul, haneler viran”;Kâh “sıtma”, kâh “verem”; canları kıran!.. “İnönü”yle başlar, ince bir sızı; “Dîne-diyanete”, “şeytânî nîrân!..” KAYIKÇ’Ali der ki, “Tevfik” de göçtü; “İleri” gidenler, sanki “hörgüç”tü;“CHP”nin tavrı, “Milletten öç”tü!.. “İnönü”yle başlar, ince bir sızı; “Gizli Tasnif” var ya, “yıldız hırsızı!..” = = = ( 3 ) = = = Bir “Millet Sevdâlısı”, “Sevgi Adamı” gitti; “10 yıldır Başbakan”dı, kaç “karınca” incitti?“CHP’nin zulmünden”, bu dünyâyı terk etti!.. “Ahmet Tevfik İleri”, hasretiyle eridi; “KKTC” diyorsak, bil “Menderes” pîriydi!.. Bir “Millet Sevdâlısı”, “Sevgi Adamı” gitti; “Zam-Zulûm ve İşkence”, “Devr-i İnönü” bitti; “Darbe darbe” üstüne, “60’ta” “sittin” sitti!.. “Ahmet Tevfik İleri”, hasretiyle eridi; “KKTC” diyorsak, bil “Menderes” pîriydi!.. Bir “Millet Sevdâlısı”, “Sevgi Adamı” gitti; “Bir kuru teşekkür”e, alnının teri fitti; “Batı’ya selâm çaktı”, “Doğu Kapı” berkitti!.. “Ahmet Tevfik İleri”, hasretiyle eridi; “KKTC” diyorsak, bil “Menderes” pîriydi!.. Bu “Millet Sevdâlısı”, KAYIKÇ’Ali dilinde;“Gönülde” nakış-nakış, sanmayasın kilimde;“Türkçe Ezân(!)” son buldu, köy-kasaba-ilimde!.. “Ahmet Tevfik İleri”, hasretiyle eridi; “KKTC” diyorsak, bil “Menderes” pîriydi!.. 
