BİR İNSAN Kİ…

DEREBAHÇELİ/ALİ KAYIKÇI

 

 

BİR İNSAN Kİ…

                Saygıdeğer Okuyucularımız!..                                              

                “Samsunlu Halk Şâiri” olarak katıldığımız yarışmalardan iki tanesinden “Birincilik ödülü” kazandığımızı “Biyografi/Özgeçmiş”imizden görüp okuyan bâzı dostlar; bize bu sonucu kazandıran “şiirleri”mizi haklı olarak merak etmekte ve okumak istemektedirler...

“Türkiye Gazetesi”nin 1982 yılındaki yarışmasında, “Bir İnsan Ki…” başlığı altında 1.lik kazanan bu ilk şiirimiz, daha sonra “Samsunlu Halk Şâirleri-Ali Kayıkçı, Samsun–1991, s. 263) ve genişletilmiş/ilâveli şekli ile de “İşte İnsan-Ali Kayıkçı, Samsun–1996. c.1, s. IV)’de de neşredilmiştir.

Bugün bu şiirimizi aynen yayınlıyoruz.   Kalbî sevgi ve saygılarımızla…

* - * - * - * - * -

Bir insan ki, iyiliği cemetmiş;

Güzel odur, asîl odur, has odur…

Bir insan ki, kötülüğü zemmetmiş;

Güzel odur, asîl odur, has odur…

 

Bir insan ki, büyük küçük ayırır;

                Zayıfları, düşkünleri kayırır;

                Duâ eder, sabır yünü eğirir;

                Güzel odur, asîl odur, has odur…

 

                Bir insan ki, helâl kazanca koşar;

                Metin olur, güçlükleri hep aşar;

                Saygısı çok, sevgiyi candan yaşar;

                Güzel odur, asîl odur, has odur…

 

                Bir insan ki, hilkât sebebin bilir;

                Beş vakitte Hakk katında eğilir;

                Tevbe eder, gözyaşına boğulur;

                Güzel odur, asîl odur, has odur…

 

                Bir insan ki, malâyâni söylemez;

                Benlik bilmez, gıybet nedir eylemez;

                Sitem etmez, şer deryasın boylamaz;

                Güzel odur, asîl odur, has odur…

 

                Bir insan ki, kötülüğü yazamaz;

                Hâllerini tasvir edip çizemez;

                Kelâm pazarında, hece dizemez;

                Güzel odur, asîl odur, has odur…

 

                Bir insan ki, Özal’a ağlamakta;

                Bosna için, yüreğin dağlamakta,

                Çeçenya’ya duâlar eylemekte;

                Güzel odur, asîl odur, has odur…

 

                Bir insan ki, şehîd ile ölmekte;

                Namluya o, mermiyle sürülmekte;

                Azatlık’ta, karanfilce gülmekte;

                Güzel odur, asîl odur, has odur…

 

                Bir insan ki, mazlumların feryâdı;

                Cezayir’de, Selâmet Cephe adı;

                Kıbrıs’ta, Denktaş olur muradı;

                Güzel odur, asîl odur, has odur…

 

                Bir insan ki, Doğu Türkistan için;

                (Sincan) demez, kaç milyar olsa da Çin;

                Kâh Âkif’tir, kâhı İsa Alptekin;

                Güzel odur, asîl odur, has odur…

 

                Bir insan ki, komandodur Irak’ta;

                Bir bakmışsın, kanı akar Fırat’ta;

                (Şehîd Mehmet), burcu burcu bayrakta;

                Güzel odur, asîl odur, has odur…

 

                Ey KAYIKÇI, bu topraklar verimli;

                Al kınalı, gelin gibi görümlü;

                Asker-polis, biri birinden ünlü;

                Güzel odur, asîl odur, has odur…

 

====================================================================