DEREBAHÇELİ/ALİ KAYIKÇI

 

 

S

aygıdeğer Okuyucularımız!..

“Türkiye Takvimi”nin “14 Temmuz 2021” günlü yaprağının ön ve arka yüzünde yazan şu bilgileri Sizler de mutlaka okumuşsunuzdur:
“II. Viyana Kuşatması (1683) Sultan IV. Mehmed Hân, Avusturyalıların kanlı sınır hâdiselerine son vermek ve Orta Macaristan Kralı olarak tanıyıp himaye ettiği Tökeli İmre’ye yardım etmek için, 12 Ekim 1682’de Avusturya Seferine çıktı. Belgrat’a geldi. İleri geçmeyip, kumandayı Yanıkkale ve Komran kalelerinin fethi vazifesiyle, Merzifonlu Kara Mustafa Paşaya devretti. Viyana düşürüldüğü takdirde, Avusturya’nın payitahtı ele geçirilmiş olacağından bütün Avusturya itaat altına alınabilecek ve Orta Avrupa’da Türk hâkimiyeti sağlam bir şekilde tesis edilmiş olacaktı. 162 bin kişilik Osmanlı Ordusu, 14 Temmuz 1683’de Viyana’yı kuşattı. Şehrin zaptı yakınlaşmışken, Lehistan kralı Sobieski’nin 120 bin kişilik yardım kuvvetini, Kırım Hânı Murad Giray Hânın durdurmaması üzerine, bu Viyana Kuşatması neticesiz kaldı.”

= = = (***) = = =

Bu “işin hülâsası”nın hülâsası kabilinden özet bilgileri okuyunca, hâtırımıza olayların teferruatı geldi ve “Kırım Hânı M. Giray Hân”ın üç buçuk asır önceki “ihâneti” gözümüzde, sonra da gönlümüzde şöylece bir canlandı. Akabinde de bu his ve düşüncelerle kalem-kâğıda sarıldık ki ortaya, aşağıda okuyacağınız mısralar çıktı.

Diyoruz ve dahi bu şiirimizle de Sizleri başbaşa bırakıyoruz. Kalbî sevgi ve saygılarımızla…

 

“Kırım Hânı: Hân Giray”, “Merzifonlu’yu sattı;

“14 Temmuz  …83”, “Sobieski”ye “Geç!” dedi!..

“120 binlik ordu”, “Osmanlı’yı kuşattı”;

“Sen’lik-Ben’lik Dâvâsı”, “Kırım’ı kırıp” yedi;

“3 buçuk as’ra” vardı, milyonları ağlattı!..

 

“Mehmet Giray: Moskova”, “Rusya: Haraç” ödüyor;

Şimdi “Putin: Moskova”, “Kırım: Öldü… Ölüyor”;

“Cemiloğlu: Ağlıyor”, “Kremlin: Bak gülüyor!..”

“3 buçuk as’ra” vardı, “ihânet’in cezâsı”;

“Rabbim: Birlik olunl!..” der, “kardeşlik” en âlâsı!..

 

“Devlet Giray” bi başka, “Kırım” gelmişti aşka;

“Nogaylar’a: Dur!” dedi, “Turla-Tuna” matruşka;

“Çerkezler” ve “Kıpçaklar”, “yiğitlik”te “makuşka”^(*)…

Birlik oldu “Devlet”le, “kardeşlik’te rızâ”sı;

Sonra “taht kavgaları”, “Sen’lik-Ben’lik Dâvâsı!..”

 

“2. Gâzi Giray: Osmanlı’ya el” verdi;

Katılldı savaşlara, O’nunla zafer derdi;

Tekrar “taht kavgaları”, talih terse dönderdi!..

Ne “han” kaldı, ne “Hânlık”; ne “şehir”i kazâsı;

“Moskof Zulmü” başladı, “İhânet’in Cezâsı!..”

 

“Bağ-bahçe, Bahçesaray”, birer-birer tarumar;

“Kaynarca”da kaynadı, “Hân Giray”la bu kumar;

“İhânet’in Cezâsı”, şamar üstüne şamar!..

“Hân Giray-Şâhin Giray”, biri Rus’un Âzâsı;

“Moskof Zulmü” başladı, “İhânet’in Cezâsı!..”

 

“Kırım: Kırımlı” kırdı, “Moskof” murada erdi;

Tam “30 bin ölü” var, kim böyle olur derdi?

“Şahin Giray” sürgünde, “idâm” ile geberdi!..

Ne “han” kaldı, ne “Hânlık”; ne “şehir”i kazâsı;

“Moskof Zulmü” başladı, “İhânet’in Cezâsı!..”

 

KAYIKÇ’Ali yaz da yaz, “Hakk’a kalbten bin niyâz:

“Birlik”ten “dirlik” olur, “tefekkür” eyle biraz;

“3 buçuk as’ra” vardı, bu siyasî inkırâz!..

“Sen’lik-Ben’lik Dâvâsı”, “Kırım’ı kırıp” yedi;

“14 Temmuz  …83”, “tövbeler Rabbim!” dedi!..

————————————————

^(*): Makuşka: Rusça “zirve” demektir. (Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü, C. 1, sy. 1018)