DEREBAHÇELİ/ALİ KAYIKÇI

                                               “% 50 ŞÂİR” MİYİM?..

* “Oku! Seni yaratan Rabbinin adıyla.  Oku!.. O, keremine nihayet olmayan Rabbindir; kalem ile yazı yazmayı öğreten de O’dur. O, insana bilmediği şeyleri öğretti. Sakın okumazlık etme; çünkü insan, kendini nasîhate ihtiyacı yokmuş görmekle muhakkak azgınlık eder!..”    (Kur’ân-ı Kerîm;  Alak Sûresi, âyet 1-7’den)

* “Bazı şiirler, elbette apaçık bir hikmettir…”, “Hikmetli söz müminin yitiğidir. Onu nerede bulursa, hemen alır.”, “Büyüleyici sözler gibi, hikmetli şiirler de vardır…”, “Şâir Hassan’ın sözleri, düşmana ok yarasından daha tesirlidir…”,  “Şiir, bir söz ki, güzeli daha güzel, çirkini daha çirkindir…”  (Hz. Muhammed “sallallahü aleyhi vesellem”)

*  “Şiir öyle bir kaptır ki, onun içine temiz olmayan şeyler atılmaz.” (Yavuz Sultan Selim-Türklerin Altın Kitabı; Tercüman Gazetesi Yy. İstanbul 1990, C. 3, s. 509)

* “Bizce şiir, mutlak hakikati arama işidir… Mutlak hakikat Allah’tır…”,  “Şiir, Allah’ı sır ve güzellik yolundan arama işidir… Şiir, türlü tecelli yoluyla Allah’tan gelir; ve bütün bu perdeleri devirerek Allah’a yol açmaya doğru gider…”,  “Şâir odur ki; renk, çizgi, ses, ahenk, hacim, pırıltı, ışık, buud, hareket, eda, mânâ, her tecelliyi şiir, şiiri de Allah için bilir…”,  “…şiirin gâyesi, ilk dayanak ve çıkış noktası olarak din temeline muhtaçtır. Şâir, madde değil de mânâ hâlinde câmi kapılarının önünü dolduran Allah dilencilerinin en güzelidir.”  (Necip Fâzıl Kısakürek-Çile)

 * “Şâir, milletin göğsünde kalbi gibidir; şâiri olmayan bir millet, bir yığın topraktır.” (İkbal)

*  “Şiir, nesirden bambaşka bir hüviyettedir. Şiir duygusunu lisan hâline getirinceye kadar yoğurmak, onu çok toplu bir madde hâline sokmak, o kadar ki, mısra güyâ hissin ta kendisi imiş gibi okuyucuya samîmî bir vehim vermek” (Yahya Kemâl Beyatlı)

*  “Bırak beni haykırayım/Susarsam sen matem et/Unutma ki, şâirleri haykırmayan bir millet; Sevenleri toprak olmuş, öksüz çocuk gibidir.”  (M. Emin Yurdakul)

*  “Kimi zaman ciltler dolusu kitabın yapamadığını bir şiir yapar.” (N. Kemal Zeybek-Eski Kültür Bakanı; Tercüman Gazetesi; 15.02.2006, s. 8)

*  “Allah, şiiri hak yolunda kullananlardan râzı olsun!” (Prof. Dr. Cevat Akşit-Millî Gazete; 27.04.2017, s. 9)

aygıdeğer Okuyucularımız!..

Bilindiği üzere günümüzde; siyasî –sosyal olarak pek çok şeyin tartışması yapıldığı gibi, bir süreden beridir de “Halk Şâirleri” üzerinde “akademik mülâhazalar” ile farklı düşünceler ileri sürülmekte ve bâzı kişiler “saz çalmayan”, “usta malı söylemeyen”, “Âşıklar Kahvesi”nde veya “Âşıklar Bayramı’nda kendisini göstermeyen”,  “atışma yapmayan”, “lebdeğmez”i, “muammayı” vb. bilip “kazanamayan/yarışmalarda derece almayan” ve de “bade içmemiş olan” kişileri bu grupta değerlendirmemekte ve âdeta yok saymakta/dışlamaktadırlar… (Fazla bilgi için bkz: Erciyes Dergisi; S. 503, Kasım 2019, sy.23-29)

“Kültür Bakanlığı”nca “Halk Şairi/Ozanı” olarak tescil edilmiş bin kadar kişi arasında kaç tanesinin bu özelliklerin tamamını taşıdığını bilemiyoruz… Bildiğimiz bir şey varsa, o da “Halkın; dilek, temenni, istek ve hislerine tercüman olmak” bakımından, bugün çok daha farklı tebliğ imkânlarının bulunduğu bir zamanda yaşadığımız ve “Kalem Ehli/Kalem Şuarâsı” olarak artık hayalî “bade içme masalları” ile öne çıkmaya ihtiyaç duyulmadığı gerçeğidir.

“Peygamberimiz Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem”)in buyurdukları  “İlmin ref’ olması, cehlin kökleşmesi, şarabın içilmesi, zinânın çoğalması Kıyâmet alâmetlerindendir”  hadîs-i şerîfindeki tehdit ve tehlike karşısında âlimler; ya “talebe” yetiştirmişler ve/veya “ilmî yazılı eser” bırakmışlardır ki, bizim de çabalarımız bu ikinci grup içerisinde yer alma gayretinden ibarettir…

Diyoruz ve bu his ve düşüncelerle kaleme aldığımız aşağıdaki mısralarımız ile Siz Saygıdeğer Okuyucularımızı başbaşa bırakıyoruz. Kalbî sevgi ve saygılarımızla…

= = = * = = =

“Bade” içmekten ıraktım/”Saz”a başladım bıraktım;

“Derya”da “damla”ydım aktım/”Yüzde 50 Şâir” miyim?..

“Saz eri” var, “Söz eri” var/”Sak’oğlu”nca “değeri” var;

“Kültür-Sanat”ta “yeri” var/”Yüzde 50 Şâir” miyim?..

“Mey” ne,  “…hane” bilmedim/”Üstâd”dan “el” almadım;

“Çırak” ile gelmedim/”Yüzde 50 Şâir” miyim?..

“Durbulmez” bak, “Kalemşor” der/”Doğaçlama” kimler söyler;

“Kahve” açmaz bize bir yer/”Yüzde 50 Şâir” miyim?..

“…Köprülü”sü, “…Cem Güney”i/”…Yardımcı”sı, “müzik beyi”;

Alkışlamış “seslenmeyi”/”Yüzde 50 Şâir” miyim?..

“Lebdeğmez” yok, “Muamma” yok/”Dize”miz az, “mısra”mız çok;

“Usta Malı” yapmam stok/”Yüzde 50 Şâir” miyim?..

“Yesevî”den “Yûnus”layın/”Karac’oğlan”dan paydayım;

“Ozantürk”ten taraf sayın/”Yüzde 50 Şâir” miyim?..

“Kaset”ler var, “Video” var/”İnternet” var, “Kasetçalar”;

Renkli “Gazete-Kitaplar”/”Yüzde 50 Şâir” miyim?..

KAYIKÇ’Ali, “kalemin” var/Ok misali “kelâmın” var;

Bir “suâl” bin “selâmın var: “Yüzde 50 Şâir” miyim?..